Op de helft alweer.. Life goes on

NIKS gaat snel in dit land. Af en toe best heel erg irritant. Zoals nu. Snel even wat uitprinten. Vergeet dat snel en even maar. *zucht* #FRUSTRATIES. Er zijn 2 hotels in de stad waar ik kan internetten. Op naar Tommy’s dan maar. Je moet hier flexibel zijn. Vandaag voel ik me gewoon even een houten plank. Zul je zien. Ik instaleer me bij Tommy’s. En jahoor, stroom valt uit. ‘Maar gelukkig valt het mee, de stroom was maar 20 minuten weg.’

1-5-16
Het is Pasen! Het grote feest voor de Ethiopiërs is dan eindelijk aangebroken. Overal hoor je het gegil van de dieren die op het punt staan van geslacht te worden. Vervolgens hoor je hakgeluiden. Dat is bijna bij elk huis aan de hand. Gisteren was het helemaal mooi. Overal zag je mensen met koeien, kippen, geiten en schapen lopen. Het mindere was dat die dieren ook gewoon meegaan met het openbaar vervoer. Gisteren zat ik dus in een bajaj (die eigenlijk voor 4 personen is bedoeld maar altijd met zijn 6en inzit) met een man naast me (ofnouja, bijna op schoot zeg maar) die 10 kippen bij zich had. Weer een andere man had een schaap die keihard moest mee rennen met de bajaj. De situatie had ik best wel komisch gevonden als ik niet zo benauwd zat met 5 halfdode kippen en een man op m’n schoot en met gras in mijn neus. Iedereen versierd hun huis met gras dus dat werd ook massaal ingeslagen. Het was een mooi gekakel in de bajaj.
Alle mensen lopen in witte gewaden en de kinderen lopen in hun allermooiste jurkjes met gouden randjes, strikjes en versierseltjes of in pak. Je snapt het niet. Mensen hebben amper geld voor kleren maar voor Pasen geven ze al hun geld uit. Of ze lenen het. Ik weet niet of dat hier kan. In de ICF vieren ze geen Pasen of kerst. Heel raar eigenlijk. Vanavond werden we uitgenodigd bij Interlakes om met alle Nederlanders te gaan zingen. Er werden stukjes uit de Bijbel gelezen door de kinderen. We hebben mooie liederen gezongen en iedereen had eten meegenomen. Het was een mooie dag.

24 april 2008
Terug in de tijd? Nope. De datum volgens de Ethiopische kalender. Vandaag is het volgens onze kalender 2 mei ’16. Beetje rare kalender hebben ze. Ze hebben 13 maanden in een jaar, ze lopen 8 jaar achter met de jarentelling, het nieuwe jaar begint ergens in september, kerst is in januari en nog veel meer gekke dingen. Het is geen gregoriaanse kalender. Ethiopische kalender is heel uniek. Vandaag tekst en uitleg gehad over van alles wat een beetje gek is in Ethiopië want ja, ik ben op bezoek geweest bij een Ethiopiër. Ik had hen al een paar keer ontmoet en hij had me toegevoegd op Facebook. Toen had hij mij verschillende keren uitgenodigd en nu kon ik er niet meer onderuit. Ik moest eraan geloven. Met een zakje suiker en een kilo bananen ging ik op pad. Ik had eerst Gerdine nagevraagd wat de gebruiken hiervoor waren. Ze zei dus een zakje suiker of bananen. Ik heb het uit voorzorg allebei maar gedaan. Zit ik sowieso goed. Ze praten goed Engels en het was ook echt gezellig, daar lag het niet aan. Het eten. Ik was er van tevoren al een beetje bang voor. Het is net gisteren Pasen geweest hier en mensen hebben onbenullig veel voedsel ingeslagen en nog hartstikke veel over. Ze zijn hier ook bijna overdreven gastvrij. Het is ook nog is super onbeleefd om iets af te slaan dus daar zat ik dan, met mijn goede gedrag. Dapper heb ik 3 kopjes Ethiopische koffie achterover geslagen. Ethiopische koffie is soort van espresso met 5 scheppen suiker. Brrrr. En als je denkt of het nog erger kan, oja zeker wel! Er werd mij een groot bord met injeira voorgeschoteld met allemaal rode sausjes. Rood betekent hier meestal niet zoveel goeds. En ja, de vlammen sloegen mij uit. Feyisa waarschuwde me al; ‘misschien is dit wat pittig voor je’. Nou, laat dat misschien maar weg. Ik hou best van een beetje pittig maar die Ethiopiërs kunnen er wat van. Die eten zonder blikken of blozen een hele peper op. Die worden hier ook langs de kant van de weg verkocht, om zo op te eten. Op een een of andere fiets lukte me het nog redelijk om vriendelijk te glimlachen en tsjikkerillum te zeggen. Vervolgens kwam er een schaal met bananen (de kilo die ik meegebracht had) binnen. 3 bananen gehad. Echt, ik lust alle fruit behalve jawel, banaan… Toen kwam er een salade binnen. Ik haalde opgelucht adem. Hehe, slablaadjes met tomaat en kip. Dit moet lukken! Waar ik niet op gerekend had, was dat ze er groene peper door hadden gedaan. De gemeneriken. Die zag ik natuurlijk niet zitten en kauwde er rustig op. Totdat het wel errug heet werd in mijn mond. Half gorgelend (ja I know, vet genant) greep ik naar mijn cola (zucht, cola). Ik dacht dat ik al redelijk goed was ingeburgerd. Valt weer vies tegen. Ik kijk nu alweer uit naar mijn broodje hagelslag morgenvroeg.
Oeps, ik werd net gebeld door Feyisa. Of ik het leuk had gevonden en of ik nog een keer kwam. Ik had mezelf net gerustgesteld dat ik de komende tijd geen cola, koffie, pepers en bananen meer hoef te drinken en te eten. Misschien moet ik een snelcursus gaan volgen hoe ik beleefd een uitnodiging afsla…

Het regent. Niet zomaar een buitje maar bákken met regen. Soms denk ik dat het niet harder kan maar dan kan het toch. Iedereen kijkt er raar van op. Het hele jaar klopt het al niet met het weer. Het hoort zo te zijn dat het regent in de kleine en de grote regentijd. De kleine duurt 2 weken en is ongeveer eind februari begin maart. De grote regentijd is vanaf juni tot september. Vanaf september was het kurkdroog geweest. De kleine regentijd werd overgeslagen leek het wel. Iedereen maakte zich zorgen over de grote droogte. Het regent nu al 3 weken en het is begin mei. Niemand weet of de grote regentijd is begonnen. Het is bizar om te zien wat regen met een land doet. Al na een week zag je dat alles opeens groen begon te worden. Nu groeit er gras en heeft alles een fris groene kleur. Wat een verschil maakt dat! Het ziet er niet zo woestijnachtig meer uit en dat maakt het ook dat het veel welvarender eruit ziet. Of iedereen blij is met de regen? Nope. Deze dame niet. Zij kan namelijk haar voeten en kleren niet schoonhouden. En haar oren ook niet. (ik had vandaag modderspetters op mijn oren zitten, hoe dan?!?!) De regen slaat grote gaten in de wegen die overigens bijna allemaal van zand zijn. De grond bestaat hier uit rood zand. En als rood zand nat wordt, is het ontzettend glad. Modder en gladheid. Helemaal geen goeie combi als je Suzanne heet. Waar ik trouwens niks van snap is dat mensen hier nooit vies zijn. Nou ja, ze hebben in ieder geval nooit modderige of zanderige voeten. Hun kleren, of ze nou witte gewaden aan hebben of niet, kan ik nooit een modderspettertje op ontdekken. En ik onderzoek ze best goed. (Tja mensen staren toch naar mij, of ik nou raar doe of niet). Ik ging vanmiddag naar een winkeltje, amper 10 meter vanaf de poort. Ik kom met modder tot boven mijn knieën en met spetters op mijn oren thuis. Ik heb werkelijk niks raars gedaan. Ik snap het gewoon niet… WAT IS HUN GEHEIM?

Soms is juf zijn heel… tja, teleurstellend, is dat het goede woord? Als je beste leerling je in de steek laat, wordt het pas echt triest. Gideon had 33 fouten bij de rekentoets vandaag. Wat een gans is het ook af en toe. De eerste 3 opgaven had ie niet gezien en dus ook niet gemaakt. Hoe kun je nou 3 opgaves niet zien?! De 3 opgaven bestonden weer uit 20 sommen om het duidelijk te maken. Bij een toets begin je toch met vraag 1 en niet met vraag 4?! Daarna heeft hij vervolgens alle minsommen plus gemaakt en andersom. Kip. Ook heeft hij een bij opgave iets compleet anders gedaan dan werd gevraagd. Hij moest er om lachen maar ik kan wel huilen. En dat moet volgend jaar naar Interlakes…

De charme van Afrika; in je kamer alles van het weer buiten meekrijgen. Dat betekent ook regendruppels in je gezicht terwijl je in bed ligt. ik denk dat een isolatiebedrijf hier een gat in de markt is. Als iemand nog een nieuwe uitdaging zoekt…

Hier een soort van veel gestelde vragen in het kort. Hoe gaat het met je? Heel goed! Zo af en toe een buikgriepje of diarree maar dat hoort erbij. Geen heimwee? Nee, nog niet gehad ook. Ik mis wel wat mensen maar Nederland mis ik absoluut nog niet. Hoe gaat het met juffrouw zijn? Ook goed! Begin de slag te pakken te krijgen. Ik verzin er nu ook dingen bij, terwijl ik in het begin alles strak uit het boekje deed. Eigenlijk gaat momenteel bijna niks meer volgens het boekje. Of ik nu een carrière switch ga maken? Nee, 3 kinderen zijn leuk, van 30 zou ik doodongelukkig worden. Wat doe je nu allemaal ’s avonds? Verveel je je nooit? Nee! Ik heb hier wat hobby’s erbij gekregen. Ministecken, kleuren voor volwassenen (ook kindertekeningen hihi), boeken lezen, bridgen, waar we tegenwoordig helemaal verslaafd aan zijn, kolonisten van Catannen en yathzeeën. Daarnaast komen er heel veel mensen onverwacht of verwacht op bezoek of wij gaan ergens op de koffie. Dat is hier veel meer dan in Nederland. Elke vrijdagavond komen er sowieso 2 jongens spelletjes spelen en gezellig doen. Of ik al bruin ben? Redelijk, misschien niet zo bruin als je verwacht. Hier ga je namelijk niet voor je lol zonnebaden. Op het warmste moment van de dag probeert iedereen zoveel mogelijk binnen te zijn. Last van verbranden heb ik gelukkig niet meer. Mijn huid is de zon inmiddels gewend denk ik. Meer vragen kan ik op dit moment niet bedenken maar als je ze hebt, mag je ze stellen! (vind ik leuk)