Juf in wording - Reisverslag uit Debre Zeyit, Ethiopië van Suzanne Schee - WaarBenJij.nu Juf in wording - Reisverslag uit Debre Zeyit, Ethiopië van Suzanne Schee - WaarBenJij.nu

Juf in wording

Blijf op de hoogte en volg Suzanne

15 April 2016 | Ethiopië, Debre Zeyit

Geachte medeaardbewoners,

Nu ben ik waar ik officieel hoor te wezen. In Debre Zeyt bij de familie Wassink voor de komende 2 maanden. De laatste maand is nog niet zeker wat er dan gebeurd. Het is weer een hele omschakeling. Totaal ander gezin met andere gewoontes. Het is een hele gezellige familie. De kinderen zijn wel heel anders. Ontzettende hyper de piep maar ook hele enthousiaste kinderen waar je er trouwens echt geen 30 van in de klas wil hebben.

Ze hebben hier een wasmachine en een stofzuiger en zelfs een warme douche! Ongekende luxe na 3 en een halve week met een emmertje water. Het valt me nu trouwens best wel tegen hoe bruin ik ben geworden.

Mijn eerste weekje als juf zit er inmiddels op. Dat was wennen! Beetje ontdekken wat ze leuk vinden of niet en ook hoe ik sommige lessen moet geven. Voor de kleuters bestaan er geen methodes voor vakken wat ik heel lastig vind om er zelf iets om heen te breien omdat ik daar totaal geen ervaring mee heb. Zoals de sova lessen (sociale vaardigheden). Nul komma noppes idee wat ik daar mee moest. Gelukkig hebben die kleutertjes het totaal niet door dat ik maar wat doe. Uiteindelijk een gek toneelstukjes met diertjes gedaan. Nu willen ze dat elke week. Ik ga maar is wat opzoeken op het internet over sofales voor kleuters denk ik….

Evalynn en Sem zijn grappige kindertjes. Altijd leuk om te zien als je een bijbelverhaal aan het vertellen bent, dat Sem met een rimpel in zijn neus ingespannen zit te luisteren. Evalynn is gek op werkjes maken en ze is er altijd super trots op wat ze gemaakt heeft en laat het altijd iedereen zien die hier op bezoek komt wat ze allemaal gemaakt heeft op school. Leuk om daar werkjes voor te bedenken! Ik stond eigenlijk verbaast hoeveel de kleuters op school spelen. Wel erg leuk. Tot mijn schrik merkte ik dat ik zelfs met ganzenbord tegen kleuters (die absoluut niet tegen hun verlies kunnen) heel fanatiek was. En dan ministeck, wat een briljante uitvinding! Ik kan me er uuuren mee vermaken. Stiekem maak ik het speeluur altijd wat langer als we met ministeck spelen. Juf zijn heeft zo zijn voordelen. Gni gni.

Voor Gideon is alles interessant geloof ik. Hij is typisch een jongen wat het lievelingetje van de juf zou kunnen zijn. Hij vind alles leuk, behalve verkeer. Dat vak heb ik maar geschrapt. In Ethiopië houden ze zich toch aan geen enkele regel wat betreft het verkeer. Hij kan zich er ook erg weinig bij voorstellen. Allemaal geasfalteerde wegen met lijntjes(!) erop. En dan allemaal auto’s die netjes achter elkaar blijven die fietsers (wat zijn dat?) voor laten gaan. Borden leert ie maar alstie een rijbewijs gaat halen. Klaaaaar ermee.
Erg leuk om ‘m les te geven. Ik merk dat ik zelf ook plezier in de lesstof krijg. Zoals General Science vind ik ontzettend leuk om te geven. Geschiedenis iets minder. Dat betekent dat ik de avond ervoor twee uur over Karel de 550e zit te lezen om de dag erna niet al te dom over te komen, wat uiteindelijk toch gebeurd*zucht*. Die jongen leest 300 geschiedenisboeken + 10 kameleons in een week

Leuk om te merken dat ze je ideeën leuk vinden! We werken over Nederland omdat het over een week ook koningsdag is. We hebben al een klasseuitje gepland. Op 22 april is er in Addis koningspelen voor kindern, speciaal georganiseerd door de Nederlandse ambassade. Natuurlijk hoort daar ook bij in een gek oranje outfit veel stroopwafels, drop en haring eten en gekke spelletjes doen. Ik heb er nu al zin in!

Ik snap inmiddels wel waarom ik vroeger bijna nooit op school met vingerverf heb gewerkt. Wát een drama. En dat met maar 3 kinderen. Hierbij mijn respect voor de juffrouwen met 30 kinderen in de klas en alsnog gaan vingerverven. (ze vonden het wel erg leuk)


Voor de rest maak ik niet zoveel meer mee eigenlijk. Ik kom hier amper van de compound af. Dat komt omdat ik hele dagen aan het lesgeven ben en als ik ’s middags klaar ben in een boek verdwijn. Ik ben hier weer verslaafd aan lezen geraakt. Marleen heeft veel boeken van mijn favoriete schrijvers. Ook is er een stagiaire van Interlakes een soort uitwisseling/bibliotheek begonnen. Alle Nederlanders kunnen hun boeken en tijdschriften brengen en andere weer meenemen. Ik maak er dankbaar gebruik van, al is het niet helemaal eerlijk met mijn 1 boek en een Donald Duckje (en dan 5 boeken ervoor terug lenen). Leuk iniatief!

De cultuur blijft hier wel een dingetje apart. Vooral de communicatie. De mensen doen alles om je een goed gevoel te geven tijdens een gesprek. Daarbij doen ze alles om te voorkomen dat je teleurgesteld word. Als je aan iemand de weg hier vraagt zal hij proberen het uit te leggen terwijl hij totaal geen idee heeft waar het is. Je zou bijvoorbeeld hier naar iemand toe moeten stappen om te vragen of de man verder op de weg weet. Dan kan de man aan de ‘boodschapper’ vertellen dat hij het niet weet. Ontzettend omslachtig zouden wij zeggen. Ze zijn het niet gewend die rechtstreekse vragen. Dat is echt iets van de westerse cultuur. Af en toe wel irritant. Kom ik bij een restaurant waar een ober vraagt of ik koffie of thee wil. Ik lust altijd wel een bakje thee en als je dat besteld hebt, loopt hij vervolgens weg om iemand anders te sturen die vervolgens verteld dat de thee op is en alleen maar koffie kunnen geven. Als je een glas versgeperste sap wil bestellen kan dat ook behoorlijk irritant zijn. Spliced juice is mijn favoriet. Dat is een glas met allemaal verschillende laagjes versgeperst sap. Ananas, mango, papaya, aardbei en avacado is mijn favoriet. Ik heb wel is spliced juice besteld toen ik vervolgens alleen ananassap kreeg. De rest was er niet meer. Dat krijg je pas te zien als ze het je komen brengen. Ze vinden het dan heel raar als je er iets over zegt. Dat doe je hier namelijk niet. Je moet tevreden zijn met wat je krijgt ook al heb je iets anders besteld. Ook ben ik er inmiddels achter dat je eerst moet vragen wat ze in huis hebben voordat je de hele menukaart afgaat en ze maar 1 ding blijken te hebben. Dan ben je best lang bezig. De woorden efficiëntie en tijd komen hier niet voor in hun woordenboek..

Gelukkig ben ik nu gewent geraakt aan de grote hoogte hier. De eerste weken heb ik elke middag nog een paar uur geslapen en ’s avonds lag ik er vaak rond een uur of 8/9 er al in. Dat alles kwam natuurlijk ook door het klimaatverschil maar vooral door de hoogte. Debre Zeit ligt op 1800 meter. De eerste week kon ik amper 10 min. Lopen. Daarna was ik echt uitgeput. Ik merk nu dat ik me veel energieker voel. Als ik thuis ben heb ik me daar toch een conditie! Ik kan inmiddels zonder mijn middagslaapje al ga ik nog wel om 9 uur ’s avonds naar bed. Voor mij is dat super vroeg. Maar van alle Nederlanders heb ik hier gehoord dat de meesten rond een uur of 8 al in bed liggen. Je hebt hier echt je slaap nodig blijkbaar. Als ’s avonds de stroom eruit ligt, zitten we met zijn allen in het aarde donker te kijken met kaarsjes die amper licht geven. Dan halen we onze schouders op en vertrekken maar naar bed. Daardoor lig je ook best vaak vroeg in bed. Verder komt het misschien ook wel door de vroege avond. Om 10 voor 7 is het nog helemaal licht. Om 5 voor 7 begint de schemer en om 7 uur is het pikdonker. Daar kun je de klok op gelijk zetten. Hier kennen ze geen seizoenen (alleen het regenseizoen die van juni-september is). Schemer kennen ze hier ook niet echt. Het gaat van klaarlicht naar super donker. Eerst vond ik dat heel gek om mee te maken. Alles went. Behalve ratten die over mijn golfplaten dakje lopen…..

Als je me trouwens een keer live wilt spreken moet je is op vrijdag- of zaterdagmiddag online komen op Skype. Meestal zit ik dan in een hotel met internet de lessen voor de komende week voor te bereiden. Tussendoor heb ik wel een gaatje om gezellig met je te praten.  Mijn skype naam is suus.schee. Ik zie je wel verschijnen op m’n beeldscherm!

Ik ga me nu eerst buigen over het lastige vraagstuk: Hoe vouw je een tulp? Het leven van een juf is hard…

P.S. Jullie zullen vast wel het een en ander gelezen hebben over onrust etc. Gelukkig kun je er prima mee leven en zonder problemen over straat. Ik kan hier alles doen wat ik wil! Verder heb ik een Ethiopisch nummer. Voor noodgevallen of iets kun je me daar op bereiken. Het is €2,- per minuut dus ik zou het niet te snel doen! 00251973295993

  • 15 April 2016 - 17:07

    Willeke Jansen:

    Ha juffie suzanne,
    Fijn dat je alles onder controle hebt(hihi)
    Uit alle verhalen haal ik volgens mij dat je het reuze naar je zin hebt.
    Je schrijft ontzettend leuke blogs, mijn complimenten.
    Veel plezier nog!

    De familie jansen ;)

  • 15 April 2016 - 18:55

    Mam:

    Jouw blogs heb ik altijd veel te snel weer uit...
    ik vind het erg leuk, dat je nu allemaal dingen doet, die je hier niet leuk zou vinden...
    les geven, op koor enz.. (hihi)
    ik kijk al weer uit naar je volgende blog!

    liefs mama

    PS Hoe gaat het met de grammaticales? ;)

  • 17 April 2016 - 21:00

    Gerrit:

    Hallo Suzanne,

    Je hebt geen idee wie ik ben echter ik lees een stukje van je blog zojuist.

    Ik ga van 3 december 2016 t/m 23 januari 2017 door Ethiopië fietsen. En zit best wel verlegen om praktische (reis)informatie die jij als ervaringsdeskundige misschien we kan geven.

    Laat maar weten of je een keer zin hebt om te skypen.

    Gerrit Pleijter (wereldfietser)
    51 jaar
    google maar op: de lustige reiziger

  • 25 April 2016 - 16:26

    Suzanne:

    Hoi Gerrit,

    Ja hoor, dat wil ik wel doen!
    U kunt me voor afspraak mailen naar: suzanne_schee@live.nl

    Groetjes Suzanne

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Suzanne

De komende 4 maanden in Ethiopië te vinden!

Actief sinds 14 Maart 2016
Verslag gelezen: 421
Totaal aantal bezoekers 80741

Voorgaande reizen:

14 Maart 2016 - 12 Juli 2016

Ethiopia here I am!

Landen bezocht: